بررسی تعیین‌کننده‌های روانی- اجتماعی (خودکارآمدی و حمایت اجتماعی) سبک زندگی در سالمندان شهر یزد، سال 1393

زمینه و هدف: ازجمله ساختارهای اجتماعی - روانی که در سلامت افراد، به‌ویژه قشر سالمند دارای اهمیت است، می‌توان به خودکارآمدی درک‌شده و حمایت اجتماعی اشاره کرد که بر کیفیت و سبک زندگی تأثیرگذار است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ساختارهای اجتماعی - روانی بر سبک زندگی در سالمندان شهر یزد انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به‌صورت توصیفی- مقطعی بر روی 270 نفر از سالمندان بالای 60 سال شهر یزد در سال 1393 انجام شد. نمونه‌گیری به‌صورت خوشه‌ای بود. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه‌های استاندارد خودکارآمدی عمومی، حمایت اجتماعی Zimet و پرسشنامه سبک زندگی سالمندان ایرانی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کای‌اسکوئر، همبستگی پیرسون تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره سبک زندگی، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی سالمندان مورد بررسی به ترتیب 9/13±9/161 از طیف نمره 211-42؛ 7/8±3/46 از طیف نمره 60-12 و 7/7±3/29 از طیف نمره 40-10 بود. بین سبک زندگی و حمایت اجتماعی (594/0، 001/0>p) و خودکارآمدی (592/0، 001/0>p)، همبستگی خطی وجود داشت. همچنین سازه‌های حمایت اجتماعی (424/0=β، 001/0>p) و خودکارآمدی (420/0=β، 001/0>p) توانستند در مجموع 50% تغییرات سبک زندگی را پیش‌بینی کنند. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه سازه‌های حمایت اجتماعی و خودکارآمدی درک‌شده می‌توانند تغییرات سبک زندگی را پیش‌بینی کنند. بنابراین، می‌توان با انجام مداخلات مناسب بر روی این سازه‌های روانی – اجتماعی، سبک زندگی سالمندان را بهبود بخشید. کلید واژه‌ها: